Waar ligt de grens tussen selectie en discriminatie als u een huurder zoekt?

U hebt een paar slechte ervaringen met huurders achter de rug. De laatste wanbetaler hebt u nog maar pas buiten gekregen. Daarom wilt u nu extra voorzichtig zijn. Maar hoe kieskeurig mag u zijn in de selectie van een nieuwe huurder?
 
De wet is duidelijk: discriminatie mag niet. U mag geen huurders selecteren op basis van leeftijd, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, geboorte, vermogen, geloof of levensbeschouwing, huidige of toekomstige gezondheidstoestand, handicap, een fysieke of genetische eigenschap, sociale afkomst, nationaliteit, zogenaamd ras, huidskleur, afkomst, nationale of etnische afstamming, taal en geslacht. Wanneer is er volgens de wet sprake van discriminatie? Als u kandidaat-huurders verschillend behandelt op basis van zo’n beschermd criterium, zonder objectieve en redelijke rechtvaardiging voor de verschil- lende behandeling.

Exotische achternaam
Concreet mag u dus niet aan de telefoon de huurprijs van de woning opdrijven omdat u de naam van de kandidaat te exotisch vindt klinken. Of a priori weigeren om te verhuren aan een persoon met een handicap. U mag dat bijvoorbeeld wel weigeren als u een studio verhuurt met een tussenverdieping die niet bereikbaar is voor iemand in een rolstoel. Dan is het verschil in behandeling objectief en redelijk te rechtvaardigen.

Iemand weigeren op basis van zijn huidskleur of afkomst is dus altijd discriminatie, want dat verschil kunt u niet objectief of redelijk rechtvaardigen.
Er bestaat ook een onderscheid tussen directe en indirecte discriminatie. In het eerste geval weigert de verhuurder bijvoorbeeld botweg te verhuren aan buitenlanders, in het tweede geval verbiedt hij bijvoorbeeld honden, waardoor slechtzienden met een geleidehond geen kans meer maken op de woning. Ook opdracht geven tot discriminatie is verboden. Met andere woorden: een makelaar de opdracht geven bepaalde groepen of personen op voorhand te weren als kandidaat-huurder is strafbaar in België.

Slappe koord
Natuurlijk betekent dat niet dat u géén keuze mag maken onder kandidaat-huurders. U mag economische criteria hanteren, of kiezen op basis van het soort vastgoed dat u verhuurt. ‘Stel dat u een flat verhuurt in een gebouw vol bejaarde bewoners,’ zegt Katelijne D’Hauwers, directeur van het Algemeen Eigenaars en Mede-eigenaars Syndicaat (AES), ‘dan verhuurt u beter niet aan een gezin met jonge kinderen.’
Nog belangrijker zijn de inkomensgerichte criteria. ‘Als een kandidaat de eerste maand huur niet kan betalen en geen huurwaarborg van twee maanden kan storten, dan haakt u als verhuurder beter onmiddellijk af. U mag een huurder niet op voorhand uitsluiten omdat hij een vervangingsinkomen heeft, want een selectie op basis van het soort inkomen mag niet. Maar u mag wel de rekensom maken: voor iemand met een leefloon is een huur van 600 euro plus kosten waarschijnlijk geen haalbare kaart.’

Als eigenaar vertrouwt u uw goed van een paar honderdduizend euro toe aan uw huurder. ‘Dan is het ook belangrijk dat u een solvabele huurder vindt’, meent Katelijne D’Hauwers. ‘En soms is dat een delicate kwestie. Want hoe bewijst u dat u iemand weigert vanwege economische motieven, en niet op basis van zijn etnische afkomst? Het kan een welles-nietesspel worden, waarop u zich bijna niet kunt voorbereiden. Natuurlijk moet u zich aan de wet houden. Maar dat is soms dansen op een slappe koord.’

Alimentatie
Selecteer zorgvuldig, dat is de belangrijkste raad van Katelijne D’Hauwers. ‘Zodra de huurder in uw woning zit, bent u niet langer de baas van uw eigen vastgoed. Neem niet de eerste de beste kandidaat. Vraag referenties van vorige eigenaars. Vraag bewijzen op papier: loonfiche, documenten van een vervangingsinkomen, aangifte van de personenbelasting voor zelfstandigen. En vraag ook meer details. Iemand met een normaal inkomen moet misschien een hoge alimentatie betalen. Dat ziet u niet op de loonbrief.’

Geen enkele kandidaat-huurder is verplicht al die details te geven. ‘Dat klopt’, zegt Katelijne D’Hauwers. ‘Maar die weigering kan ook veelzeggend zijn. Wie niets te verbergen heeft, maakt daar meestal geen problemen van.’

Bron:
https://www.tijd.be/netto/geld_en_gezin/vastgoed/Waar_ligt_de_grens_tussen_selectie_en_discriminatie_als_u_een_huurder_zoekt.9267547-1625.art?token=41c771df9c8fbb4fb4ce81aee834e6f5&utm_source=SIM&utm_medium=email&utm_campaign=FINANCE&utm_content=&utm_term