Welke kosten mag een verhuurder doorrekenen aan de huurder?

Eerst en vooral, wat er in bovenstaande situatieschets staat, mag niet.

Dirk mag zijn huurders niet verplichten om mee te betalen voor de reparatiekosten van het dak. En zo zijn er nog enkele belangrijke kosten voor de verhuurder, die hij absoluut niet mag aanrekenen aan de huurder.

De onroerende voorheffing:

Wie een woning bezit, betaalt daarop onroerende voorheffing.
Een ook al woon je zelf niet in het huis of appartement dat verhuurd wordt, je bent nog steeds de eigenaar en je mag daarom die kosten niet doorrekenen aan de huurder.

Bemiddelingskosten:

De bemiddelingskosten zijn kosten wanneer bijvoorbeeld een immokantoor de bemiddelaar is tussen de verhuurder en huurder tijdens de transactie. De wet verbiedt daarbij dat de verhuurder die kosten mag doorrekenen aan de huurder, tenzij het de huurder is die de opdracht voor bemiddeling gegeven heeft.

Herstellingskosten:

Zijn er grote herstellingswerken nodig aan bijvoorbeeld het dak van Dirk in ons voorbeeld hierboven, of de herstelling van een lift? Dan komen deze op het conto van de verhuurder.

Blokpolis:

De blokpolis is een verzekering voor een gebouw waarin meerdere woningen zitten van verschillende eigenaars. De verhuurder mag deze kosten -net zoals met zijn/haar brandverzekering van het gebouw- niet doorrekenen.

Syndicuskosten:

Deze mag hij ook niet doorrekenen, althans niet zomaar en niet volledig. De betalingen van deze kosten moeten in het huurcontract vermeld zijn. Kom je er niet uit, dan wordt er vaak aanvaard dat deze kosten netjes in twee gedeeld worden tussen verhuurder en huurder.

Wat mag wel?

De huurders betalen maandelijks netjes de huurprijs van de woning en worden -zoals vermeld in het huurcontract- vaak nog verplicht om bepaalde huurlasten te bepalen.

Deze worden gecatalogiseerd als ‘maandelijkse kosten of lasten’ en staan zo goed als altijd vermeld in vastgoedzoekertjes.

De kosten naast de maandelijkse huurprijs zijn de volgende:

Verbruik eigen appartement:

Oké, deze zijn uiteraard meer dan logisch. Wat je zelf verbruikt in je appartement aan gas, water en elektriciteit, zijn uiteraard voor jouw rekening.

Verbruik gemeenschappelijke delen:

Kosten die door de huurder gemaakt worden in de gemene ruimte, zoals het licht in de traphal, het verbruik van de lift of het gebruik van water in een gemeenschappelijke bergruimte, kunnen doorgerekend worden aan de huurder. De verhuurder hoeft dit zelfs niet te specificeren in het huurcontract.

Kosten aan derden:

Schakelt de verhuurder derden in om de gemeenschappelijke delen te onderhouden, zoals een poetsdienst of een tuinman? Dan mogen deze kosten doorgestort worden aan de verhuurder. Ook het systeem van de syndicus (zoals hierboven uitgelegd) is van toepassing. De kosten worden gedeeld, tenzij anders overeengekomen. De verhuurder mag niet zomaar beslissen dat de gehele rekening betaald wordt door de verhuurder.

De gemaakte kosten van hierboven kunnen gemakshalve ook betaald worden met een forfait.
Dat is een vast bedrag per maand waar alle kosten van de gemene delen worden verzameld. Dat bedrag mag niet zomaar eenzijdig gewijzigd worden, ook niet als de werkelijke kosten hoger of lager liggen. 

Wil je het laten herzien, dan moet je daarvoor naar de vrederechter stappen. Ben je als huurder geen fan van een forfait, dan kan je wel te allen tijde aan de verhuurder vragen om het systeem om te zetten naar een betaling van de werkelijke kosten. De verhuurder moet de huurder dan jaarlijks een afrekening van de kosten bezorgen.

Bron
Zimmo